Zondag 3 juli: camping Lazy

Minder lekker weer vandaag. Het was bewolkt; het regende af en toe en het werd niet warmer dan een graad of 20. Na de lange reisdag van gisteren besloten we vandaag rustig aan te doen en we vertrokken dan ook pas rond lunchtijd van de camping. Tot die tijd voerden we de campingvarkens, liepen een rondje over de camping en lazen nog even verder in onze boeken.

Camping Lazy is een bijzondere camping. Het is er zo een waar je je al thuis voelt als je het terrein oprijdt. Je rijdt door een landschap dat zo uit een schilderij komt, met wuivende velden graan en mais, dartelende herten in de schemering en glooiend landschap.

De plekken zijn groot met een eigen vuurplaats. De camping heeft driepoten en pannen waardoor je zelf ouderwets kan koken met hout uit het bos. Groenten, aardappels en kruiden uit de moestuin (gratis). Huisgemaakte yoghurt, verse geitenmelk, eieren, vlierbloesenlimonade e.d. zijn te verkrijgen op de camping waardoor je de camping bijna niet af hoeft.

Het sanitair is super schoon en goed onderhouden. De ruime staanplaatsen midden in de natuur met een vuurplaats naast je tent, de rust en het prachtige sanitair zouden al genoeg geweest zijn om deze camping als fantastisch te beoordelen. Maar daarnaast zijn eigenaren Bernadette en Arnold enorm gastvrij en behulpzaam. Bij aankomst kregen we een mini boekje met alles wat er te doen is in de omgeving. Ze hebben wandelingen in de omgeving uitgezet. In de koelkast staan koude drankjes, je kunt koelelementen invriezen en op bestelling staan er 's morgens vers afgebakken broodjes en verse geitenmelk voor je klaar. Daarnaast kun je gebruikmaken van de wandelroutes waarbij je een gps kunt lenen en is er volop informatie over wat je in de omgeving kunt doen. Er scharrelen kippen die ik met mijn vogelfobie niet eng vind; kinderen mogen een rondje op een van de pony's, de varkens binky en bikkel zijn gek op je etensresten en als je het leuk vind mag je mee geiten melken.

Uit de moestuin mag je zelf groenten oogsten; je kunt meehelpen met geiten melken en het voeren van de varkens vonden wij een dagelijks feestje. Je schrijft op wat je gebruikt hebt en bij vertrek reken je in een keer alles af.

Deze camping heeft maar een nadeel en dat is dat je er niet meer weg wilt. 

We gingen naar Dobra niva om te eten. We wilden naar een restaurant uit het infoboekje van de camping.

In het kleine dorp aangekomen bleek het restaurant niet zo makkelijk te vinden. Nadat we iedere hoek van het dorp en een beetje daarbuiten gezien hadden hebben we het maar gevraagd. De vrouw aan wie we het vroegen snapte wel wat we wilden, maar kon dat alleen in rad Slowaaks uitleggen. Na allerlei spraakverwarring begrepen we dat ze er iemand bij ging halen die het wel kon uitleggen. En inderdaad kwam er na een minuut of 5 een man naar ons toe die ons in het Engels kon vertellen waar het restaurant zich bevond. Het lag een klein stukje buiten het dorp en we waren die weg niet ver genoeg ingereden. We namen plaats in de serre en toen kwamen de volgende spraakverwarringen. Een serveerster die geen woord over de grens sprak (en ook niet zo goed van begrip was) en een Slowaakse kaart. Met behulp van ons woordenboekje bestelden we het nationale gerecht van Slowakije: Salaš Dobrá Niv, een maaltijd met stukjes aardappeldeeg, schapenkaas, spek en worst. Het was lekker, maar lauw en erg machtig. Het was wel prima klaargemaakt.

Het was het enige gerecht dat er op tafel kwam, dus we hebben het met het bord in het midden opgegeten. Na een kwartiertje kwam de Griekse salade, die ook prima was. Weer een kwartier later kwam de tweede maaltijd, lamsvlees met aardappel. Dit viel een klein beetje tegen. De aardappels waren erg goed, maar wat kaal met alleen wat lamsvlees erbij. het vlees was ook wat droog. Toch durfden we nog wel een nagerecht te bestellen omdat alles verder goed was. De serveerster kwam na een seintje van ons echter gelijk met de rekening en toen hebben we dat dessert maar laten zitten.


Na het eten deden we in Krupina een paar boodschappen voor de barbecue van vanavond en reden we terug naar de camping.

Daar mochten we meehelpen met het melken van de geiten. Ik ben niet zo'n dierenvriend; ik vind ze best leuk als ze op afstand blijven, maar de verleiding een geit te mogen melken kon ik toch niet weerstaan. Dus om 4 uur stonden we klaar. Bernadette, die samen met Arnold de camping runt had de geiten en de schapen meegenomen naar de melkstal waar ze een voor een naar boven klommen om gemolken te worden.Het voelde een beetje gek om een geit te melken en ik was er niet perse heel handig in, maar het was wel heel bijzonder om een keer gedaan te hebben. Maarten ging het beter af en hij molk een behoorlijk pannetje vol. Na de geiten zijn de schapen aan de beurt. Bernadette vertelde dat die lastiger te melken zijn en dat ze die daarom altijd zelf doet.

Na het melken deden we een wandeling van 5 km. Op de camping liggen diverse routebeschrijvingen van gps wandelingen die je mee kunt nemen. Het was een mooie wandeling die dwars door het bos liep op sommige stukken. Zeker op de weilanden loopt dat best hobbelig en ik moest moeite doen om niet steeds mijn voeten te zwikken. Maarten liep in zijn korte broek steeds in de brandnetels en had dus beter een lange broek aan kunnen doen. Het weer knapte steeds meer op, maar zodra de zon weg was werd het erg koud. De prachtige sterrenhemel maakte wat dat betreft een hoop goed, maar we moesten ondanks ons kampvuurtje moeite doen om warm te blijven 's avonds.

Van de melk van de geiten en schapen wordt heerlijke kaas gemaakt die op de camping verkocht wordt en ook de geitenmelk kun je bestellen. Er staan dan 's morgens in de koelkast een karafje voor je klaar. Ik ben niet zo'n melkdrinker meer, maar vond deze verse geitenmelk toch wel lekker. De kaas aten we op brood, op een broodje hamburger uit de pie iron en thuis in de risotto.

De burgers die we kochten bleken met kaas van de boerderij superlekker, met knoflooksaus van mayonaise en knoflook uit een tube. Maarten had voor het geiten melken al veel hout gesprokkeld en we hebben nadat we ons avondeten boven het vuur gemaakt hadden nog lekker door zitten stoken.