Zaterdag 25 juni: camping Sokol

Vandaag wilden we echt zwemmen. Het is ondanks een flinke onweersbui toen we nog in bed laten nog steeds erg warm met een stralend blauwe lucht. Volgens de beheerder van de camping was er een zwembad in het dorp. Daar aangekomen zagen we door het hek een heerlijk zwembad liggen, maar helaas was het tot 1 juli gesloten. Dat is hier overigens heel gebruikelijk. Omdat ook de supermarkten hier vaak dicht of maar tot 12 uur open zijn op zondag reden we naar de grote Tesco in Moldave. Daar deden we boodschappen en daar hadden we wifi. In Kosice zou een zwembad zitten. Daar wilden we toch nog heen om deze plaats te bekijken dus dat kwam mooi uit. Onderweg zagen we dat er vlakbij de Tesco ook een open zwembad was. het zag er niet druk uit, maar omdat we al op de snelweg zaten reden we toch maar door. Het zwembad in Kosice ligt midden in een woonwijk en heeft een erg leuke glijbaan. Breed en steil. Ook de rest van het zwembad was mooi, maar wel ontzettend druk. Het was meer tussen mensen doordobberen dan zwemmen, maar het was fijn om even af te koelen. Het was inmiddels zo'n 33 graden.
Afgekoeld reden we naar het centrum van kosice. Best leuk om even door te lopen en er staan mooie gebouwen langs het plein. We liepen even over een marktje met vooral kunstnijverheid, proefden een bladerdeeghapje met zoete schapenkaas (niet zo lekker), dronken wat op een terras en gingen op zoek naar lunch, Via de app van tripadvisor belandden we bij restaurant Camelot waar we heerlijk gegeten hebben.



Aan het begin van de avond waren we weer terug op de camping, waar we een was deden en de rest van de avond lekker met een borreltje voor de tent zaten.


Zondag 26 juni: camping Sokol

We werden wakker van een flinke regenbui, dus alle was was weer doorweekt. Daarna werd het gelukkig stralend weer met minstens 33 graden.
We wilden 2 grotten gaan bekijken, maar daarvoor waren we net te laat weg. We hebben van campingbaas Harry een boek geleend met bezienswaardigheden in de buurt. De route naar ijsgrot Dobsinska was prachtig, maar duurde ruim 1,5 uur. Daar aangekomen was het 12 uur en wilden we eerst iets eten. In het restaurant bij de grot aten we best lekker en erg goedkoop.


Daarna naar boven, een flinke klim van zo'n 20 minuten. Boven aangekomen zagen we dat we pas na 50 minuten meekonden met een rondleiding (in het voorseizoen alleen Slowaaks). De rondleiding duurde 30 minuten en de groep was erg groot. Foto´s maken kostte 10 euro. Dat vonden we teveel en eenmaal binnen bleek dat iedereen (stiekem) foto's maakte dus dat hebben wij ook maar gedaan. We vielen nogal uit de toon want wij liepen op sandalen in een korte broek met een t-shirt en de rest van de groep zag eruit alsof ze naar de Noordpool gingen. Alle grotten die we tot nu toe tijdens vakanties gedaan hebben waren prima te doen qua kou, maar deze was rond het vriespunt, dus best fris. Het was gelukkig wel te doen. Ik vond het bijzonder om een keer gezien te hebben, maar had er eigenlijk nog iets meer van verwacht.
We wilden nog door naar een volgende grot, maar daar kwamen we om 16.05 uur aan en de laatste rondleiding was om 16.00 uur.





Onderweg naar de camping stopten we in een dorpje om een gebakje te eten en iets te drinken.





Op de camping bakten we tosti's en liepen we nog even naar de receptie om te internetten. De verbinding was zo slecht dat we dat maar opgaven.

Maandag 27 juni: camping Sokol

Vroeg in de ochtend was het begonnen met regenen (hard en veel) en het bleef de rest van de dag druilerig en fris (tussen de 16 en 20 graden).We kochten broodjes voor het ontbijt bij de Tesco in moldava en reden door naar het Manor house van Betliar.  Helaas klopte onze info niet, want  dat bleek dicht op maandag. Het mijnmuseum waar we daarna naartoe wilden was ook dicht dus dat schoot lekker op.

We overwogen om naar het aquapark in Poprad te gaan, maar uiteindelijk reden we naar het thermaal bad in Vrbov. We moesten alleen nog even lunchen want het was alweer bijna half 3. Onderweg (1 uur en 3 kwartier rijden) kwamen we geen enkele (!) eetgelegenheid tegen, maar naast het Thermaal bad zat een hotel waar je ook kon eten. Hotel Flipper zag er zowel van binnen als van buiten niet uit, maar je weet maar nooit en bovendien hadden we geen keus. Achteraf hadden we in het thermaal bad misschien nog beter gegeten, maar dat wisten we toen nog niet. De kaart was in het Slowaaks en we bestelden dus op de gok. De serveerster was erg vriendelijk en wilde ons de hele kaart wel uitleggen, maar haar Engels was dusdanig dat we op een gegeven moment maar gewoon iets besteld hebben. Maarten kreeg een spies met aardappelkoekjes, varkensvlees, perzik, tomaat en plakjes kipfilet waar hij niet zo blij mee was en ik veel te droge varkenshaas met zeer eigenaardig smakende paddenstoelen en goed te eten röstirondjes.




Het zwembad maakte alles goed. Voor € 9,50 pp hebben we heerlijk 2,5 uur gedobberd en gezwommen. Er waren zwavelbaden van 38 graden waar mensen zaten te kletsen en een bad van 27 graden waar je kon afkoelen en waar gezwommen werd. Veel mensen droegen een petje of een badmuts en er waren zelfs 2 vrouwen met een paraplu in het water.  Niet alle baden waren open, waarschijnlijk omdat het hoogseizoen nog niet begonnen was, maar dit was een van de hoogtepunten van de vakantie. We hadden hier echt het gevoel dat we een Slowaakse gewoonte mee beleefden.

Om 18.00 uur reden we richting de camping. We waren van plan om morgen door te rijden naar een volgende camping, maar besloten nog een dag te blijven om zo het Manor house van Betliar en een grot nog te kunnen zien.


Dinsdag 28 juni: camping Sokol

Vandaag was het weer droog en 24 graden met steeds meer zon. Vandaag wilden we wel echt graag het huis in Betliar en de grotten zien en om 7.40 uur reden we de camping al af. We wilden bij kasteel Betliar zijn als het open ging. Op de site stond dat het om 9 uur open was, maar dat bleek half 10 te zijn. Het duurde even voordat we dat snapten, want ook hier is Engels niet zo gangbaar. We kregen een tour in het Slowaaks en een velletje met Engelse uitleg. De tour duurde 1,5 uur. Best mooi, maar we moeten wel steeds lang wachten doordat het verhaal in het Slowaaks behoorlijk uitgebreid was. We moesten erg lachen om een vrouw met een videocamera die in iedere ruimte in veel te hoog tempo alles filmde wat ze zag.











Via een prachtige route reden we naar de grot van Ochtinska. Via een erg slecht weggetje met kuilen en gaten kwamen we keurig een kwartier voor de rondleiding begon aan. Ook deze tour was in het Slowaaks en foto's maken kostte 10 euro. We gingen met een groepje van 6 mensen de grot in en hadden ruim de tijd om alles te bekijken. We hadden nog niet eerder een grot als deze gezien. Er waren veel spaghetti-achtige slierten en marmerachtig leisteen. Erg mooi!






Na de lunch bij een pizzeria in een dorpje onderweg kwamen we weer een kwartier voor de rondleiding aan bij de volgende grot, vlakbij de Hongaarse grens, Hier kostte foto's maken €7,00 en hadden we spijt dat we dat niet gedaan hadden. Hier had ik wel foto's willen maken. Dit was een prachtige grot met veel doorlopende stalagtieten en stalagtieten en van die drapeerdingen. Deze grot was heel groot en we kwamen ogen tekort. De tour duurde ongeveer 3 kwartier en we liepen met een grote schoolklas.
Terug op de camping hebben we nog heerlijk in de zon gezeten tot het te fris werd.



Woensdag 29 juni: Budapest

Vanmorgen reden we rond 9 uur het terrein af. Het eerste stuk was binnendoor en daarna konden we de grote snelweg naar budapest pakken. Daar hadden we wel een vignet voor nodig. Hetzelfde als in slowakije alleen hier stond het duidelijker aangegeven. De camping waar we naartoe wilden stond ons niet zo aan. De staanplaatsen op deze camping (camping jumbowaren veelal met een verharde ondergrond . We wilden er toch gaan staan, maar toen we het mooie zwembad checkten bleek dat er nog geen water in stond. Het zwembad zou binnen 2 dagen gevuld worden. Omdat het pas 1 uur was en we graag de rest van de middag hadden willen zwemmen en chillen besloten we in de boekjes te kijken of er niet nog een camping was. Er bleek een paar kilometer verder een stadscamping te zitten naast een aquapark. Daar gingen we heen en dat bleek veel beter.  Veel ruimte, gras, bomen, beetje parkachtig en naast het zwembad. Er zou ook op het hele terrein wifi moeten zijn, maar dat bleek alleen bij de poort te ontvangen. Er stond een grote groep jongeren, maar op dit terrein maakte dat niet zo uit. Er was plek zat en we hebben geen last van ze gehad. De douches hebben een prima waterdruk en je hokje wordt afgesloten met een douchegordijn. Dat is niet zo erg, maar je kunt de douchekop niet ophangen. Dat is wel lastig. En dit is de eerste plek waar je wcpapier van een rol aan het begin van het toiletblok moet pakken ipv een rol in het toilet zelf.


Toen we de tent opgezet hadden liepen we tegen half 3 naar het aquapark. Kostte 3600 met zijn tweeën. Het aquapark ligt op een groot terrein met een mooi wedstrijdbad en een kleiner bad met 4 glijbanen. Een groene brede voor kinderen. Een hele steile paarse, een gele met banden en een blauwe krappe die ook hard ging. Maarten werd erg blij van de glijbanen en we hebben er tot half 6 heerlijk gezwommen, gegleden en in de zon gelegen. Het was heerlijk weer vandaag. Zo’n 27 graden denk ik en heel de dag zon.
Na het zwemmen liepen we door naar de supermarkt om de hoek. Dat was niet veel bijzonders. We wilden bbqen en kochten gemarineerde karbonades zonder bot en eendenboutjes. Erg lekker.
Daarna hebben we nog lang zitten lezen. Rond half 12 naar bed en ontdekten we dat we ongemerkt behoorlijk wat muggenbeten opgelopen hebben. Ze jeuken flink.



Donderdag 30 juni: Budapest

Vroeg op. We waren uit onszelf al om half 7 wakker.  We ontbeten voor de tent met brood en erg pittige worst. Om 9 uur vertrokken we naar Budapest. We hebben een travelcard voor 3 dagen gekocht en pakten de green train naar het centrum. Nog een voordeel van deze camping, want deze green train vertrekt op een paar minuten loopafstand van de camping.


In Budapest liepen we eerst naar de naar kerk op de burchtheuvel. Je hebt daar prachtig uitzicht over de stad.



We liepen daar op het gemakje de burchtbuurt rond; namen cream cake, lemonade en ijskoffie bij Ruszwurm en bezochten het Militair museum en het apotheekmuseum.
Naar beneden namen we de veel te dure kabelbaan. Uiteraard hadden we beter naar boven kunnen gaan met de kabelbaan en dan naar beneden lopen ipv andersom, maar dat is achteraf.
Beneden namen we de bus naar andere kant van rivier en verkenden we de buurt rondom de Sint Stefanusbasiliek.  Deze kerk vonden we ook van binnen de moeite waard om gezien te hebben.

Op het plein voor de basiliek zagen we een free walking tour die we morgenochtend willen doen en bij het operagebouw boekten we een rondleiding voor morgenmiddag. Toen dat geregeld was gingen we met de metro naar de Centrale markthal. Die vonden we eigenlijk een beetje tegenvallen. misschien hebben we al teveel markthallen gezien inmiddels tijdens onze vakanties en zijn we gewoon verwend. Er waren vooral veel souveniers.
Onderweg dronken we op een terras lemonade met orange en mint gedronken. Wat is de limonade hier lekker zeg! Dat is echt een ontdekking.


We wilden vanaf de markt worst mee naar camping nemen voor op de barbecue maar toen we terugliepen naar "de beste plek" waren ze al weg. Gelukkig vonden we nog andere worst. Het blijft toch een gokje met die worsten. Soms heb je een fantastische worst te pakken en soms is zo'n worst smakeloos of bijv. veel te pittig. Dat houdt het spannend.
Met metro gingen we terug naar de green train en om 18.30 waren we terug op de camping en konden we nog net een uurtje zwemmen. Het was er al heel rustig. Na de barbecue hebben we nog even met onze telefoons bij de poort gezeten en daarna natuurlijk weer gelezen voor de tent.


Vrijdag 1 juli: Budapest

Rond  kwart over 8 uur gingen we vanaf de camping naar Budapest.  Maarten had via internet een ontbijttentje (Gerlóczy)
gevonden. Daar aten we omelet met garnalen, koriander en bosui en een omelet met kaas en deelden we een croissant. We waren nl net klaar met eten toen MBudapestaarten zei dat de crouissants een specialiteit van het huis waren. Tsja.... Ze hadden er overigens ook erg lekkere warme chocomelk.



Na het ontbijt liepen we door naar het centrum voor de stadswandeling. Die stelde niet zoveel voor. De studente die de tour leidde deed dat met veel enthousiasme, maar de tour was verder niet zo interessant.




Toen de tour de brug overging naar het burchtgebied zijn wij afgeslagen. Dat gedeelte van de stad hadden we al behoorlijk uitgeplozen op dag 1.
We lunchten heerlijk bij Tom Yum Thai. (hier lees je meer over dit restaurant)


Als toetje aten we een rozenijsje en daarna gingen we  naar het operagebouw voor de rondleiding van 15.00 uur.


De Engelse tour bleek uit zo'n grote groep te bestaan dat we maar aanhaakten bij de Duitse tour. Het was best, maar het was er snikheet en we hadden inmiddels zere voeten van het lopen en kleffe rugzakrug. We waren dus eigenlijk wel blij toen we weer buiten stonden.




Onze laatste missie van de dag was een bezoek aan de Schezezybaden. Met metro kun je daar prima naar toe. De baden waren erg druk en binnen was het wat benauwd. Het rook er naar pies en het allemaal niet zo schoon. In het wedstrijdbad buiten bleek je alleen met een badmuts te mogen zwemmen en daarnaast kon je kiezen tussen een koud of warm zwembad. Daar hebben we nog even lekker in rondgedobberd. Rond 19.00 uur hadden we het wel gezien (de binnenbaden gingen om half 7 dicht) en gingen we naar buiten.


We wilden vanavond echt Hongaars eten en gingen op advies van onze gids van vanmorgen naar Frici papa. Dat was geen succes (lees hier het hele verhaal)



We hebben erg veel gelopen vandaag en kwamen versleten op de camping aan. We dronken nog even een borreltje en lagen rond 24.00 uur in bed.

Zaterdag 2 juli: camping Lazy

Weer een warme dag vandaag. het was rond de 34 graden. Rond half 10 vertrokken we naar camping Lazy in Slowakije. We maakten nog een omweggetje op zoek naar een gistfles voor Maarten die we niet vonden en besloten onderweg dat we toch wel graag een zwembad op de camping wilden. Na 2 campings met zwembad gezien te hebben die we niet geschikt vonden reden we toch maar naar Lazy. Daar hebben we geen spijt van gekregen, want dat was een heerlijke camping.
Onderweg aten we in een dorpje in Hongarije een heerlijk ijsje en werden we aangesproken door Hongaar Tommy. Hij had een paar jaar in Nederland gewerkt en had onze Nederlandse auto gezien. Hij vond het duidelijk leuk weer even Nederlands te spreken.


Nadat we de tent opgezet hadden reden we naar een pizzeria in de buurt. Het ging al een beetje schemeren en onderweg zagen we veel herten en reeën. We hadden ook al een vosje gezien eerder op de dag en op de camping vlogen een paar vuurvliegjes.
Uiteraard stookten we teruggekomen op de camping gelijk een kampvuurtje, want dat mag hier gewoon.


Zondag 3 juli: camping Lazy

Minder lekker weer vandaag. Het was bewolkt; het regende af en toe en het werd niet warmer dan een graad of 20. Na de lange reisdag van gisteren besloten we vandaag rustig aan te doen en we vertrokken dan ook pas rond lunchtijd van de camping. Tot die tijd voerden we de campingvarkens, liepen een rondje over de camping en lazen nog even verder in onze boeken.


Camping Lazy is een bijzondere camping. Het is er zo een waar je je al thuis voelt als je het terrein oprijdt. Je rijdt door een landschap dat zo uit een schilderij komt, met wuivende velden graan en mais, dartelende herten in de schemering en glooiend landschap.

De plekken zijn groot met een eigen vuurplaats. De camping heeft driepoten en pannen waardoor je zelf ouderwets kan koken met hout uit het bos. Groenten, aardappels en kruiden uit de moestuin (gratis). Huisgemaakte yoghurt, verse geitenmelk, eieren, vlierbloesenlimonade e.d. zijn te verkrijgen op de camping waardoor je de camping bijna niet af hoeft.





Het sanitair is super schoon en goed onderhouden. De ruime staanplaatsen midden in de natuur met een vuurplaats naast je tent, de rust en het prachtige sanitair zouden al genoeg geweest zijn om deze camping als fantastisch te beoordelen. Maar daarnaast zijn eigenaren Bernadette en Arnold enorm gastvrij en behulpzaam. Bij aankomst kregen we een mini boekje met alles wat er te doen is in de omgeving. Ze hebben wandelingen in de omgeving uitgezet. In de koelkast staan koude drankjes, je kunt koelelementen invriezen en op bestelling staan er 's morgens vers afgebakken broodjes en verse geitenmelk voor je klaar. Daarnaast kun je gebruikmaken van de wandelroutes waarbij je een gps kunt lenen en is er volop informatie over wat je in de omgeving kunt doen. Er scharrelen kippen die ik met mijn vogelfobie niet eng vind; kinderen mogen een rondje op een van de pony's, de varkens binky en bikkel zijn gek op je etensresten en als je het leuk vind mag je mee geiten melken.




Uit de moestuin mag je zelf groenten oogsten; je kunt meehelpen met geiten melken en het voeren van de varkens vonden wij een dagelijks feestje. Je schrijft op wat je gebruikt hebt en bij vertrek reken je in een keer alles af.

Deze camping heeft maar een nadeel en dat is dat je er niet meer weg wilt. 


We gingen naar Dobra niva om te eten. We wilden naar een restaurant uit het infoboekje van de camping.



In het kleine dorp aangekomen bleek het restaurant niet zo makkelijk te vinden. Nadat we iedere hoek van het dorp en een beetje daarbuiten gezien hadden hebben we het maar gevraagd. De vrouw aan wie we het vroegen snapte wel wat we wilden, maar kon dat alleen in rad Slowaaks uitleggen. Na allerlei spraakverwarring begrepen we dat ze er iemand bij ging halen die het wel kon uitleggen. En inderdaad kwam er na een minuut of 5 een man naar ons toe die ons in het Engels kon vertellen waar het restaurant zich bevond. Het lag een klein stukje buiten het dorp en we waren die weg niet ver genoeg ingereden. We namen plaats in de serre en toen kwamen de volgende spraakverwarringen. Een serveerster die geen woord over de grens sprak (en ook niet zo goed van begrip was) en een Slowaakse kaart. Met behulp van ons woordenboekje bestelden we het nationale gerecht van Slowakije: Salaš Dobrá Niv, een maaltijd met stukjes aardappeldeeg, schapenkaas, spek en worst. Het was lekker, maar lauw en erg machtig. Het was wel prima klaargemaakt.



Het was het enige gerecht dat er op tafel kwam, dus we hebben het met het bord in het midden opgegeten. Na een kwartiertje kwam de Griekse salade, die ook prima was. Weer een kwartier later kwam de tweede maaltijd, lamsvlees met aardappel. Dit viel een klein beetje tegen. De aardappels waren erg goed, maar wat kaal met alleen wat lamsvlees erbij. het vlees was ook wat droog. Toch durfden we nog wel een nagerecht te bestellen omdat alles verder goed was. De serveerster kwam na een seintje van ons echter gelijk met de rekening en toen hebben we dat dessert maar laten zitten.


Na het eten deden we in Krupina een paar boodschappen voor de barbecue van vanavond en reden we terug naar de camping.

Daar mochten we meehelpen met het melken van de geiten. Ik ben niet zo'n dierenvriend; ik vind ze best leuk als ze op afstand blijven, maar de verleiding een geit te mogen melken kon ik toch niet weerstaan. Dus om 4 uur stonden we klaar. Bernadette, die samen met Arnold de camping runt had de geiten en de schapen meegenomen naar de melkstal waar ze een voor een naar boven klommen om gemolken te worden.Het voelde een beetje gek om een geit te melken en ik was er niet perse heel handig in, maar het was wel heel bijzonder om een keer gedaan te hebben. Maarten ging het beter af en hij molk een behoorlijk pannetje vol. Na de geiten zijn de schapen aan de beurt. Bernadette vertelde dat die lastiger te melken zijn en dat ze die daarom altijd zelf doet.







Na het melken deden we een wandeling van 5 km. Op de camping liggen diverse routebeschrijvingen van gps wandelingen die je mee kunt nemen. Het was een mooie wandeling die dwars door het bos liep op sommige stukken. Zeker op de weilanden loopt dat best hobbelig en ik moest moeite doen om niet steeds mijn voeten te zwikken. Maarten liep in zijn korte broek steeds in de brandnetels en had dus beter een lange broek aan kunnen doen. Het weer knapte steeds meer op, maar zodra de zon weg was werd het erg koud. De prachtige sterrenhemel maakte wat dat betreft een hoop goed, maar we moesten ondanks ons kampvuurtje moeite doen om warm te blijven 's avonds.





Van de melk van de geiten en schapen wordt heerlijke kaas gemaakt die op de camping verkocht wordt en ook de geitenmelk kun je bestellen. Er staan dan 's morgens in de koelkast een karafje voor je klaar. Ik ben niet zo'n melkdrinker meer, maar vond deze verse geitenmelk toch wel lekker. De kaas aten we op brood, op een broodje hamburger uit de pie iron en thuis in de risotto.

De burgers die we kochten bleken met kaas van de boerderij superlekker, met knoflooksaus van mayonaise en knoflook uit een tube. Maarten had voor het geiten melken al veel hout gesprokkeld en we hebben nadat we ons avondeten boven het vuur gemaakt hadden nog lekker door zitten stoken.